O crecemento do consumo incrementa o lixo moito máis rápido que a capacidade para xestionalo de forma eficiente. Todo isto, unido á redución no que se refire ao ciclo de vida dos produtos e, así mesmo, á necesidade compulsiva de mudalo todo, provoca un aumento dos residuos especiais. Este tipo de restos non teñen cabida nos contedores cotiás e causan a aparición dos coñecidos puntos limpos.
En Galiza, os distintos métodos cos que se afronta
este problema están ao límite da súa capacidade e non hai outra
alternativa que non sexa a de fortalecer as estratexias de colaboración
para acadar certo éxito.
Tal colaboración esixe mudar a mentalidade de
políticos e cidadáns, de empresas e organizacións, máis centrada na
construción de consensos. Como sociedade temos a obriga responsable de
organizarnos polo impacto ambiental que producimos, mais esta
responsabilidade non pode só recaer en políticos. As políticas converxen
coa totalidade de cidadáns aos que van dirixidas, cuxa implicación
define o seu éxito, que non consiste só en separar en orixe, senón en
reducir tamén a necesidade de consumir. Isto require de decisións máis
complexas, estreitamente relacionadas con mudar o estilo de vida.
Os científicos tentamos entender que é iso da economía verde en termos prácticos, ou o decrecemento, menos popular ao requirir redución de consumo (erroneamente asociada a perda de calidade de vida).
Solucións máis flexibles e innovadoras socialmente, en torno a un crecemento regulado por e desde a comunidade,
son máis racionais e requiren reflexión. Con respecto a todo isto
véñenme dous interrogantes á cabeza: ¿Teñen todas as comunidades que
crecer constante e necesariamente? ¿Podemos definir con sentido común as
nosas necesidades, construíndo de maneira cooperativa e racional a nosa
propia visión de futuro e o seu consecuente plano de desenvolvemento
responsable?
No hay comentarios:
Publicar un comentario